Al een paar keer las ik over die nooit eerder vertoonde beelden, waarop we Toon Hermans zijn opkomst zien repeteren.
Voor een lege zaal doet Hermans alsof hij een groot applaus in ontvangst neemt en verrast reageert.
Groot vakmanschap, maar de mythe dat hij alles zo spontaan deed ?wordt ontheiligd?.
Ik heb al meesmuilende reacties gehoord in de trant van: ?Ha ha, hij boog voor een lege zaal!? ?Ontluisterend!?
Zo wordt een nieuwe mythe geboren.

Allemaal onzin, volgens mij.
Ik denk dat Toon die opkomst bij zijn theatervoorstellingen zelden of nooit repeteerde.
Ik ben er bijna zeker van dat de beelden uit het privé-archief van de familie Hermans van een repetitieband voor een tv-registratie zijn gehaald.

De tv-regisseur heeft Hermans gevraagd die opening even te demonstreren, opdat de regisseur en de cameramannen de camerastandpunten kunnen bepalen - heel gebruikelijk bij tv-opnamen.

Misschien heeft de regisseur na die ene keer zelfs gezegd: ?Ach meneer Hermans, we zijn er bijna uit - wilt u alstublieft die opkomst nog één keer doen??

Kleinigheidje, maar dat is het lekkere van dit eigen krantje - je kunt er echt alles op kwijt.