Bieslog - De Sketchclub presenteert: Frans Vrolijk, conférencier
  Klik op de hut voor bezichtiging


  webcam in redactielokaal (werkt niet meer)

 Hoofdredacteur Wim de Bie leest alle reacties - redactie@bieslog.nl

Url = verwijzing naar andere site

beluister = hoorspel, reportage, geluidsact

Video = filmpjes

= bijlagen
De foto's zijn vergrootbaar tot de originele afmetingen.








maandag 24 februari 2003 19:32  verstuur

De Sketchclub presenteert: Frans Vrolijk, conférencier
humor door de eeuwen heen

Beeldvergroting: Frans Vrolijk, 1925-1999
Frans Vrolijk, 1925-1999

Op internet vind je nagenoeg niets over hem. Eén berichtje bij zijn overlijden in 1999; hij werd 74 jaar.

Jarenlang trad hij op in nagenoeg alle zalen, bovenzalen en achterzaaltjes van Nederland.

Toen er als conférencier geen droog brood meer te verdienen viel, zag je hem nog wel ?s in een bijrolletje op de televisie - het medium dat zijn vak de das om had gedaan.

Wat is een conférencier? De gastheer, de aan-elkaar-prater van een bonte avond.

Een halve eeuw geleden organiseerde de personeelsvereniging van elk Nederlands bedrijf of kantoor een jaarlijkse feestavond. Met voor en na de pauze optredens van bekende variétéartiesten - een buikspreker, een accordeonduo, een goochelaar - aan elkaar gepraat door de conférencier. Een moppenverteller, vaak ad rem inspelend op het karakter van de avond en het feestvierende bedrijf. De voorstelling duurde twee uur, na afloop werd gedanst op livemuziek.

O, een conférencier was een standup comedian? Ja, een oer-Hollandse versie.
Beroemde conférenciers waren Lou Bandy, Cees de Lange en Willy Vervoort.

Er zijn nog conférenciers, ze treden hier en daar op in de allerkleinste dorpszaaltjes, maar je hoort of ziet ze niet op radio of tv.
Personeelsfeestjes zijn eetfestijnen geworden (onbeperkt middeleeuws schransen), of worden op de Kartbaan gevierd.

Op Bieslog een eerbetoon aan de Rotterdamse conférencier Frans Vrolijk - het grote idool van de piepjonge André van Duin.

De plaatopname ruist, tikt en echoot, de conférencier is vergeten, zijn humor verouderd.
De lachreacties van het publiek zijn onbegrijpelijk geworden.

Maar op internet moet je hem nog kunnen horen, vind ik. Bij dezen.