Je telefoon gaat, je neemt op (schakelt in), maar niemand meldt zich.
Je hoort krakende, schuivende geluiden. Er komt regelmaat en ritme in de geluiden. Loopritme, voetstappen.
En je weet: in een zak of tas heeft een mobiele telefoon uit zichzelf jouw nummer gekozen.

Wat doe je? Schakel je uit, omdat je met iemand in contact staat, die niet heeft gekozen voor contact met jou?

Als de omgeving het toelaat, schreeuw ik tweemaal 'Hallo!'. Ik fluit zelfs een paar keer.

Daarna druk ik de telefoon in mijn oor, want ik wil niets van dit hoorspel missen. Je hoort een auto toeteren. Onverstaanbare stemmen. (De kwaliteit van de mobiele microfoons moet sterk verbeterd worden.)

Met wie loop ik mee? Het moet een bekende zijn die jouw nummer in zijn telefoongeheugen heeft staan.
Na twee minuten onduidelijke geluiden breekt de indiscretie me op en roep ik nog eens 'Hallo!' en fluit ik nog een keer.

Na vijf minuten clandestien luisteren, schakel ik uit. Niets saillants gehoord.
Ik voel me toch betrapt. Ik heb heb een goede bekende afgeluisterd. Ik deed iets wat 'niet netjes' is.