Bieslog - Poesje
  Klik op de hut voor bezichtiging


  webcam in redactielokaal (werkt niet meer)

 Hoofdredacteur Wim de Bie leest alle reacties - redactie@bieslog.nl

Url = verwijzing naar andere site

beluister = hoorspel, reportage, geluidsact

Video = filmpjes

= bijlagen
De foto's zijn vergrootbaar tot de originele afmetingen.








woensdag 31 juli 2002 15:57  verstuur

Poesje



Het boek staat wekenlang hoog genoteerd op de diverse toptienlijsten.
In ?Platform? houdt Michel Houellebecq de westerse mens een spiegel voor, aldus de flap.
?Een wrang-komische roman over liefde en seks, aanbod en vraag, reizen en roerloosheid.?
Een boek over het toerisme - daar wilde ik als thuisblijver wel aan.

Tot aan hoofdstuk vijf was er geen vuiltje aan de lucht. Het boek las lekker weg en beloofde een sappig kijkje in de hedendaagse toeristenindustrie.
Maar op pagina 44 brengt de hoofdpersoon een bezoek aan een Thaise Health Club en staat er dit:
?Op een bepaald moment streelde ze mijn billen langdurig met haar borsten; dat was een persoonlijk initiatief, niet alle meisjes deden het. Haar goed ingezeepte poesje wreef als een hard borsteltje over mijn kuiten.?

Poesje!
Getverdemme!

Hoe je het vrouwelijk geslachtsdeel ook noemen wilt, elk woord is beter dan poesje.
Ja, al eerder in het boek waren pikken en kutJES voorbij gekomen - zo?n verkleinwoord stuit me ook tegen de borst - maar op poesje knap ik totaal af.

Een verklaring heb ik niet - als ik het woord in dit verband tegenkom, reageer ik spontaan met weerzin.
Ik ben helemaal gek met (echte) poesjes, dus daar kan het ook niet aan liggen.

Ik probeerde verder te lezen, maar nog geen vier regels verder, stuitte ik op deze passage:
?Toen ze met gespreide benen over me heen kwam zitten op het bed, dacht ik het nog lang te kunnen volhouden, maar ze hielp me snel uit de droom. Ze mocht dan piepjong zijn, ze wist hoe ze haar poesje moest gebruiken.?

Ik begon nu het boek versneld door te bladeren.
Als het woordgebruik naar seks neigde, begon ik te lezen en kwam dan het ene poesje na het andere tegen.

Ik moest het opgeven. Dat ene woord belette me verder te lezen.

Ik werd wel benieuwd naar het Frans van Houellebecq. Was poesje een keuze van de vertaler?

Omdat hier in een straal van 35 kilometer geen Frans boek te verkrijgen is, blijft het gissen.
Stond er ?faire sa minette? (letterlijke vertaling ?poesjedoen? = beffen)?
Of is er sprake van ?sucrer sa chatte??

Hoe een ?vieze? tekst te schrijven zonder poesje? Ik heb het al eens eerder geprobeerd, met het nu volgende lied tot resultaat: