In de laatste klas van de middelbare school schakelde ik van een aanstaande studie chemie over op Nederlands. Ik wilde Nederlands gaan studeren.

Na zijn leven lang gefotografeerd te hebben met het allereenvoudigste Kodak boxje (zie ?Honderd jaar fotografie? hieronder) schafte mijn vader zich een heuse Rolleicordcamera aan. Tweedehands, na jaren sparen.
Hij werd lid van de fotoclub van zijn kantoor.
Hiernaast een van zijn eerste artistieke inzendingen voor een fotowedstrijd. Of ik op mijn kamertje wilde poseren.

We zien de schaduw van de aanstaand literator, verdiept in zijn studie, onder de grijs metalen planken van een Pilastroboekenwand, aangeschaft na een vakantiebaantje van twee maanden in een tijdschriftenhal.

Heel modern is het schuine tijdschriftenrekje. Er ligt een nummer van het literaire tijdschrift Podium te pronk en een exemplaar van Klat, een experimenteel, gestencild jongerentijdschrift.

En daar, uiterst rechts op de onderste plank, staat daar niet de uitgave Verzamelde Werken van Van het Reve fonkelnieuw en trots rechtop?

Ik vraag het even aan Google: die uitgave verscheen in 1956.
Klopt, mijn schaduw is dus 17 jaar.