Dat worden moeilijke rekensommen.
Stel ik ben ernstig ziek en voor een behandeling - gecompliceerde operatie en extreem dure medicijnen - wordt een begroting opgesteld. Als de rekening uitkomt op 85 duizend euro kan ik verder leven vergeten. Wil het bezoek afscheid nemen?

Maar als de teller op 80 duizend euro blijft staan en de behandelende artsen garanderen me een gewonnen levensjaar dan kan het mes erin.

Het is nóg een hoop geld. Zou bij de beslissing tot behandeling ook niet de vraag moeten meespelen wat ik met dat gewonnen levensjaar ga doen?
Mag ik een wereldreis maken? Is het moreel aanvaardbaar dat ik helemaal niets uitvoer - een jaar lang uit mijn neus eet?

Of moeten er voorwaarden gesteld.
Dien ik me in dat gewonnen jaar nuttig te maken voor de samenleving en wordt 400 uur dienstverlening verplicht gesteld.

Maar als ik na een halfjaar tegen de verwachting in toch kom te overlijden, dienen mijn nabestaanden 40 duizend euro terug te betalen.

Slaag ik er daarentegen in langer dan het afgesproken gewonnen jaar in leven te blijven, dan krijg ik voor elke gewonnen levensmaand een premie van duizend euro.

Je moet de mensen een gezonde prikkel toedienen om in leven te willen blijven.