Ha mensen,

Toen ik het beeld voor de vijfde keer zag omtrekken, kreeg ik het idee.
Ik ben de hele dag als een bezetene bezig geweest met een proefmodel.

Eerst boetseerklei gekocht om een enigszins gelijkend beeldje te kneden, maar dat valt niet mee.
Toen ik een als mens herkenbaar gedrochtje op de sokkel had geplaatst (wc-rol) donderde het hoofd eraf. (Ze gaan aan de lopende band, de beeldenhoofden: van Saddam, van Pim en van mij.)
En toen schoot de gouden flits door Drieks brains, mensen: Playmobil!

Eerder had ik al geconstateerd dat het aanbod soldaatjes in de speelgoedwinkels gewoonweg bedroevend is.
US-mariniers met gele woestijnpakken? Vergeet ?t maar.

Ze hebben stapels dozen met volkomen verouderde WOII-infanterie in voorraad (met een schep aan de gordel!) en een enkel vliegtuigje uit de Vietnamtijd.

Het enige pak US-Infanterie in de categorie ?modern?, bevat 48 van die pieterige uitdruksoldaatjes, die je ook nog ?s zelf moet beschilderen. Schandalig gewoon!

Nee, daarom heb ik mijn spelset ontdaan van alle militaire elementen (ook beter voor de Europese markten) en ga ik morgen contact zoeken met Playmobil. Die kan standbeeldje en takelwagen snel in eigen huis produceren.

Gaat het hier een beetje lopen, dan ga ik ermee naar Economische en Buitenlandse Zaken.
Mijn voorstel is een fabriek te laten bouwen in Irak, die dit speelgoed daar gaat produceren, met subsidie van ons, bij wijze van wederopbouwhulp!

Zo zie je maar: Driek is er weer als de kippen bij.
(Over wat we met onze kippen moeten doen, of beter gezegd met de veren, heb ik ook nog een idee, maar daarover later.)

In juichstemming en overwinningsroes,
jullie Driek