Vanaf vandaag zit er zoveel herfstkou in de lucht dat alle heren voelen: morgen moeten we maar weer 's een t-shirt of singlet onder het overhemd gaan dragen.

Dus trekken we de hemdenlade in de klerenkast open voor de jaarlijkse inspectie.

Op het eerste oog zit ik nog ruim in de t-shirts: ik tel er zeven. Maar ik weet zeker dat ik dit jaar toch echt geen witte randen onder mijn open overhemd wil zien. Dat kan beslist niet meer!

Vijf van de zeven hemden hebben een ronde hals. Die vallen dus af.
Bovendien zijn ze, hoewel gewassen, blijvend groezelig in de oksels. Gedver!
Geen punt - ik zit deze winter dus lekker ruim in de poets- en stofdoeken.

Zo hou ik slechts twee (grijze) hemden met een v-hals over; ik zal eropuit moeten om mijn hemdenvoorraad aan te vullen.

Morgen is het herenonderbroekendag, maar die zal hier geen aandacht krijgen.
Op een weblog schrijf je weliswaar over persoonlijke zaken, maar er zijn grenzen.