In de kranten lees ik alle kritieken - over theatervoorstellingen, films, boeken en tentoonstellingen. Ik kan zodoende meepraten over kunst en cultuur, terwijl ik maar een fractie van het aangebodene bekijk, beluister, lees, of onderga.

Negatieve kritieken genoten de voorkeur. Schandelijk leedvermaak welde in me op als er in een recensie werd gekraakt, gevloerd en afgeserveerd. De scherpste schimpscheuten kende ik uit het hoofd.

Nu genieten de positieve en juichende kritieken mijn voorkeur.
Lekker om in een gesprek over een boek dat je niet hebt gelezen te kunnen zeggen: ?Daar heb ik hele goeie dingen over gelezen.?

Misschien ligt ?t aan de tijd van het jaar.
Als ik in februari nog zo naar positief nieuws haak is er wat anders aan de hand.